This song is from the movie Rudraveena. Hero is a son of a legendary musician revered across the country. When he tries to help an old man to cut a tree, people around him request him to sing a song for him. He starts singing an intricate raga and immediately realizes that the audience are not able to appreciate his song. So he goes on to sing the following song.
తరలి రాద తనే వసంతం
తన దరికి రాని వనాల కొసం ||తరలి||
గగనాల దాక అల సాగ కుంటే
మేఘాల రాగం ఇల చేరుకోద ||తరలి||
The spring season arrives in woods which are unable to reach it. The sea always tries to reach the sky through tides. But it can never reach the sky. Hence, the clouds in sky rain to reach the sea/earth. Likewise, music finds its way to the masses even if it becomes more and more elitist over a period of time.
వెన్నెల దీపం కొందరిదా
అడవిని సైతం వెలుగు కదా ||2||
ఎల్లలు లేని చల్లని గాలి
అందరి కోసం అందును కాదా
ప్రతి మదిని లేపే ప్రభాత రాగం
పదే పదే చూపే ప్రధాన మార్గం
ఏది సొంతం కోసం కాదను సందేశం
పంచే గుణమే పోతె ప్రపంచమేశూన్యం
ఇది తెలియని మనుగడ కథ
దిశ తెలియని గమనము కద ||తరలి||
The song continues in the same spirit. The hero says that the moonlight is not restricted to a privileged few. It lights up even the woods. The air doesn't have boundaries. It pleases everyone. The sun which wakes up everyone gives us an egalitarian message. All these things found in nature are not the properties belonging to few people. The whole world is nothing if people cannot share things, both tangible and intangible among themselves. Those who fail to grasp this message are undertaking an aimless journey.
బ్రతుకున లేనీ శ్రుతి కలదా
ఎద సడి లోనే లయ లేదా ||2||
ఏ కళ కైనా ఏ కథ కైనా
జీవిత రంగం వేదిక కాదా
ప్రజా ధనం కాని కళా విలాసం
ఏ ప్రయోజనం లేని వృధా వికాసం
కూసే కోయిల పోతె కాలం ఆగిందా
సాగే ఏరే పాడే మరో పదం రాదా
మురళికి గల స్వరముల కళ
పెదవిని విడి పలుకదు కద ||తరలి||
There is no rhythm which exists outside our life. Music is inspired from life. The heart beat also has a rhythmic tempo which is essential for the music. All the arts and stories find their roots in our life. The arts which are not owned by people are useless. Even if the cuckoo which croons melodious songs is gone, the music reappears in the song of a flowing river. Even the flute which contains all the swaras (melodies) cannot create music without the person playing it. Similarly the music which is based on the lives of common people, if moves away from them stops evolving.
తరలి రాద తనే వసంతం
తన దరికి రాని వనాల కొసం ||తరలి||
గగనాల దాక అల సాగ కుంటే
మేఘాల రాగం ఇల చేరుకోద ||తరలి||
The spring season arrives in woods which are unable to reach it. The sea always tries to reach the sky through tides. But it can never reach the sky. Hence, the clouds in sky rain to reach the sea/earth. Likewise, music finds its way to the masses even if it becomes more and more elitist over a period of time.
వెన్నెల దీపం కొందరిదా
అడవిని సైతం వెలుగు కదా ||2||
ఎల్లలు లేని చల్లని గాలి
అందరి కోసం అందును కాదా
ప్రతి మదిని లేపే ప్రభాత రాగం
పదే పదే చూపే ప్రధాన మార్గం
ఏది సొంతం కోసం కాదను సందేశం
పంచే గుణమే పోతె ప్రపంచమేశూన్యం
ఇది తెలియని మనుగడ కథ
దిశ తెలియని గమనము కద ||తరలి||
The song continues in the same spirit. The hero says that the moonlight is not restricted to a privileged few. It lights up even the woods. The air doesn't have boundaries. It pleases everyone. The sun which wakes up everyone gives us an egalitarian message. All these things found in nature are not the properties belonging to few people. The whole world is nothing if people cannot share things, both tangible and intangible among themselves. Those who fail to grasp this message are undertaking an aimless journey.
బ్రతుకున లేనీ శ్రుతి కలదా
ఎద సడి లోనే లయ లేదా ||2||
ఏ కళ కైనా ఏ కథ కైనా
జీవిత రంగం వేదిక కాదా
ప్రజా ధనం కాని కళా విలాసం
ఏ ప్రయోజనం లేని వృధా వికాసం
కూసే కోయిల పోతె కాలం ఆగిందా
సాగే ఏరే పాడే మరో పదం రాదా
మురళికి గల స్వరముల కళ
పెదవిని విడి పలుకదు కద ||తరలి||
There is no rhythm which exists outside our life. Music is inspired from life. The heart beat also has a rhythmic tempo which is essential for the music. All the arts and stories find their roots in our life. The arts which are not owned by people are useless. Even if the cuckoo which croons melodious songs is gone, the music reappears in the song of a flowing river. Even the flute which contains all the swaras (melodies) cannot create music without the person playing it. Similarly the music which is based on the lives of common people, if moves away from them stops evolving.
